οικοκυρικός

-ή, -ό

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον νοικοκύρη ή στη νοικοκυρά, ιδίως ο σχετικός με τις ασχολίες τής νοικοκυράς («οικοκυρική σχολή»)

2. το θηλ. ως ουσ. η οικοκυρική

οι γνώσεις που πρέπει να έχει η νοικοκυρά για τη διεύθυνση και τη λειτουργία τού σπιτιού

3. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα οικοκυρικά

μάθημα σχετικό με την οικοκυρική.

[ΕΤΥΜΟΛ. < οἰκοκύρης. Η λ. στο θηλ. μαρτυρείται από το 1897 στην εφημερίδα Ακρόπολις].